Przejdź do zawartości

Żabieniec babka wodna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żabieniec babka wodna
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

żabieńcowce

Rodzina

żabieńcowate

Rodzaj

żabieniec

Gatunek

żabieniec babka wodna

Nazwa systematyczna
Alisma plantago-aquatica L.
Sp. pl. 1:342. 1753
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Żabieniec babka wodna[4][5] (Alisma plantago-aquatica L.) – gatunek rośliny nadwodnej z rodziny żabieńcowatych (Alismataceae). Znany też jako żabieniec pospolity i babka wodna[5]. Jako gatunek rodzimy występuje w Eurazji oraz północnej i środkowej Afryce. Ponadto zawleczony do południowej Afryki, Ameryki i Australii[6]. W Polsce pospolity na terenie całego kraju[7].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Roślina zielna o wysokich, rzadkich kwiatostanach wyrastających z rozety liściowej.
Łodyga
Wzniesiona, długości 20–100 cm. Ma bulwiasto zgrubiałe kłącza.
Liście
Zebrane w wystające nad wodę rozety, na długich ogonkach, o blaszkach eliptycznych lub jajowatych, zaostrzonych, barwy jasnozielonej, długości do 25 cm, szerokości do 10 cm. Podwodne liście równowąskie.
Kwiaty
Kwiatostany piętrowe, mocno rozgałęzione (wiechy), w okółkach mające po 6–9 rozgałęzień. Kwiaty obupłciowe, drobne, białe lub czerwonawe, u nasady żółtawe, osadzone na szypułkach długości ok. 2 cm. Kielich 3-działkowy, korona 3-płatkowa, szybko po przekwitnieniu opadająca. Szyjka słupka dłuższa od zalążni.
Gatunki podobne
Żabieniec trawolistny (Alisma gramineum), o równowąskich podwodnych liściach, szyjce słupka krótszej od zalążni.

Biologia i ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Bylina nadwodna. Kwitnie od czerwca do września. Liczba chromosomów 2n = 14[8].

Porasta brzegi wód, rowy, wody wolno płynące lub stojące. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Phragmitetea[9].

Cechy fitochemiczne

Korzeń żabieńca zawiera: olejek eteryczny, rutynę, żywicę. Roślina zawiera ostry sok, trujący dla zwierząt domowych (bydło, owce).

Zmienność

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek zróżnicowany na dwa podgatunki[6]:

  • Alisma plantago-aquatica subsp. orientale (Sam.) Sam. – występuje w południowo-wschodniej Azji
  • Alisma plantago-aquatica subsp. plantago-aquatica – rośnie w całym zasięgu gatunku

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Roślina lecznicza, stosowana jest w medycynie ludowej. Surowcem zielarskim jest korzeń żabieńca (Radix Alismae)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-06-25] (ang.).
  3. Alisma plantago-aquatica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  5. a b Jakub Mowszowicz: Pospolite rośliny naczyniowe Polski. Wyd. czwarte. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 508. ISBN 83-01-00129-1.
  6. a b Alisma plantago-aquatica na eMonocot [dostęp 2014-01-14].
  7. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  8. Alisma plantago-aquatica na Flora of China [dostęp 2014-01-14].
  9. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jakub Mowszowicz: Flora letnia. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących letnich pospolitych roślin zielnych. Warszawa: WSiP, 1987. ISBN 83-02-00397-2.
  • Wilhelm Eisenreich, Alfred Handel, Ute E Zimmer: Rozpoznawanie roślin i zwierząt. Warszawa: Elipsa, 2005, s. 126. ISBN 83-7265-073-X.